Mahe, de Seychellen

Daar zijn we weer.. Inmiddels onderweg terug naar huis, maar niet voor we ons laatste verhaal met jullie gedeeld hebben!

Na een kort vluchtje vanaf Johannesburg waren we dan aangekomen op onze eindbestemming, de Seychellen. Het hoofdeiland Mahe.
Op het vliegveld werden we hartelijk ontvangen en apart genomen door onze host. We werden naar een luxe lounge gebracht, waar we ons konden opfrissen en kregen hier wat te drinken.
Ik, Natascha kreeg zelfs een Creools kado aangeboden, namelijk een mooie handgemaakte pareo. Dat is nog eens een ontvangst!
Omdat de tijd twee uur naar voren opschoof was het hier inmiddels een uur of 10 s'avonds.
In de Seychellen blijkt alles om 9 uur dicht te gaan en het aarde donker te worden. Dus na een donkere rit over hele smalle en stijle bergweggetjes kwamen we aan bij ons verblijf, het Valmer Resort, in het kleine plaatsje Petit Anse. (het is op de waar ben jij kaart als bestemming zelfs niet te selecteren, dus vandaar dat hij de "hoofstad" Victoria aangeeft).
Na een stijl omhoog gaande weg kwamen we aan bij de receptie. Daar belde onze taxichauffeur iemand om ons op te vangen. Een kleine tien minuten later werden we begroet door een vriendelijke manager, die ons per golfkarretje​ weer netjes naar beneden bracht. Hier hebben we gauw ons bed opgezocht om de volgende morgen maar eens te kijken waar we waren beland.

Die volgende ochtend zou de touroperator zich vroeg bij ons melden, dus we zaten om 07:30 uur alweer aan het ontbijt.
Het ontbijt bleek zich nog verder boven de receptie te bevinden.. Dat zijn een paar mooie tochtjes (met 30+ graden) stijl omhoog geweest kunnen we jullie vertellen (gelukkig vonden we na 3 dagen uit dat we misbruik konden maken van een aanwezige golfkar). Boven was het echt heel mooi. Ze hadden daar mooie bungalows, met tuin en zee zicht en hele mooie zwembaden (eigenlijk de foto's die ze ons hadden laten zien).
Omdat er eigenlijk niemand in het appartementencomplex beneden zat en daar ook een klein zwembad bij lag, hadden we ons eigen privé zwembad. Daar hebben we onze eerste dag dan ook goed gebruik van gemaakt. Nadat we s'middags wat boodschappen gedaan hadden bij de plaatselijke supermarkt, hebben we voor s'avonds wat plekjes in de buurt opgezocht om te eten. Het zou tien minuten lopen zijn vanaf hier, maar aangezien we de wegen gister hadden gezien hebben we voor de zekerheid toch maar onze sportieve stappers aangetrokken.
Bij de eerste tent om de hoek serveerde ze alleen maar een kale salade, tonijn en patat. Hij heeft nog in z'n vriezer gezocht, maar had eigenlijk weinig in huis. (Er zat dan ook niemand). We zijn dus maar verder gelopen. Na ca. vijf minuten kwamen we er toch wel achter dat dat stijle weggetje bij ons resort de standaard is voor de wegen op de Seychellen. Het deed ons een beetje denken aan de onoverzichtelijke haarspeldbochten met de wintersport in Oostenrijk/ Frankrijk, maar dan eenbaans, slecht onderhouden en een tikkeltje onveilig zo zonder enige verlichting (voor de bezorgde moeders, ja we hadden wel heel verstandig onze hoofdlampjes op ;) ).
Ook kwamen we er achter dat ze hier op de weg weinig gebruik maakten van hun rem en dus met een flinke snelheid voorbij kwamen scheuren.
We hebben het dus na een minuut of 10 zwoegen en opzij springen opgegeven en zijn terug gegaan in de richting van ons resort.
Bij het resort hebben we geïnformeerd of we hier gebruik konden maken van het buffet. We moesten niet te veel verwachten want het was s'avonds enkel een simpel buffet. We hebben dus samen lekker genoten van ons buffet en toen kwam de rekening....... Oeps, die zagen we niet aangekomen. Helemaal gezien het feit dat het nogal simpel was met wat rijst en vlees.
Dit was nou precies de reden dat we geen gebruik hadden gemaakt van de mogelijkheid om hier te eten s'avonds.
We moesten dus iets anders verzinnen, want om nou te zeggen dat dit eten het geld dat je ervoor betaalde waard was.. Nee!

De volgende dag hebben we geïnformeerd naar de auto verhuur van het hotel (uiteraard na het oriënteren op internet) en dit bleek gek genoeg helemaal niet zo heel duur te zijn. Jammer genoeg konden we pas voor de volgende dag reserveren. Die dag hebben we dus lekker rustig aangedaan, tosti's gemaakt in ons appartement en hoe verrassend.. s'avonds hebben we ook thuis tosti's gegeten, haha. Eerlijk is eerlijk, eigenlijk had het wel wat. Jut en jul die lekker koppig als we zijn gewoon zelf wat in elkaar gingen flansen met hetgeen dat we eerder in de supermarkt gekocht hadden.
De volgende ochtend stond onze huurauto, een mooie Kia picanto, al vroeg klaar. Na het ontbijt dus gelijk maar op pad om het eiland te verkennen. We zijn de hele dag langs de fantastische baaien het eiland rond gegaan en dit maakte dan wel weer veel goed!
Onderweg zijn we nog even gestopt voor de lokale markt in het kleine hoofdstadje Victoria en uiteraard nog even uitgebreid geluncht voor nog geen 10 euro met z'n tweetjes.
Het is eigenlijk heel slim wat ze doen. De resorts liggen heel afgelegen, waardoor je daar alles wel moet afnemen. Er is tenslotte niets in de buurt. Wij kwamen er alleen wel achter dat het daarbuiten zoveel leuker en ook goedkoper is. s'Avonds hebben we heerlijk gegeten bij het restaurantje wat we eerder op het oog hadden.

De volgende dag hebben we lekker getourd met onze welbekende picanto. Deze keer naar het uiterste hoekje van het eiland. Na een wilde rit kwamen we aan bij een soort slagboom waar de weg ophield. Hier stond een man met zijn kokosnoten die ons vertelde dat we na een stuk lopen op een prachtig strand zouden komen. Zo gezegd zo gedaan. Hier vonden we na een kleine 500 meter lopen een verlaten baai. We dachten allebei dat de deelnemers van expeditie Robinson zo uit de bosjes konden lopen. Een super mooi plekje.
Hier hebben we uiteraard even van het uitzicht genoten en een paar mooie plaatjes geschoten. Het is hier overigens wel heeel warm. De luchtvochtigheid is hier heel hoog en je verbrand echt binnen 5 minuten, ondanks je zonnecrème. Echt lekker is het dus niet om hele lange tochten buiten te maken, maar hetgeen dat je ziet maakt een hoop goed!
Onderweg terug hebben we nog een goede daad verricht. We zagen een tweetal Franse meiden de berg op zwoegen. Die blikken herkenden we meteen enn wetende dat het toch echt nog 16 km recht omhoog zou zijn, konden we het niet over ons hart verkrijgen om hen zo te laten ploeteren. Op z'n minst konden we ze vragen of ze een lift omhoog wilden en na wat gebrekkig Engels konden we eruit opmaken dat ze niets liever wilden.
s'Avonds hebben we echt buitengewoon lekker gegeten bij een beach restaurant in de buurt (met de auto dan).
Kortom, ondanks de kleine minpuntjes hebben we het hier samen super naar ons zin gehad en kunnen we niets anders dan zeggen dat dit een prachtig eiland is. Je moet er dus alleen wel zorgen dat je een auto ter beschikking hebt!

Dan zijn we alweer aan het einde gekomen van deze epische vakantie, want dat is het geweest!
We hebben het gevoel al weken weg te zijn van huis, zoveel leuke en indrukwekkende dingen hebben we gedaan en gezien. Wat wil je nog meer..
Voor nu dus tot snel en jullie horen ons weer met onze volgende bestemming namelijk...........